Nieuwe balans

Dit is een vervolg op eerder gepubliceerde stukken - zie previous posts en archives

De afgelopen week had ik erge last van jeuk. Dit door een verhoogd fosfaat gehalte in mijn bloed. Dit komt doordat teveeel eiwitten in mijn bloed komen, in de plaats van te worden gebonden (door Renagel pillen) en in mijn spijsveerteringskanaal terecht komen. De jeuk was bijna ondragelijk en heb een nieuw medicijn gekregen van de nefroloog. Dit medicijn is een opiaatantagonist, en wordt gebruikt bij de ontgiftiging van heroine gebruikers. Het lost de opiaten in het lichaam op. Nu heb ik ca. 2 weken geleden morfine gehad na de operatie, en blijkbaar waren er nog sporen daarvan in mijn lichaam. Na de inname van het medicijn kreeg ik zowaar een 'cold turkey' - ontwenningsverschijnselen. Het ene moment ril je van de kou, het volgende moment heb je het stikheet, een constant deprimerend gevoel; alles bij elkaar een bijzonder onbehagelijk gevoel. Dit duurde ongeveer 1 dag, de jeuk verminderde wel, maar soms is het middel erger dan de kwaal. Gelukkig kan ik met een aantal medicijnen stoppen, zoals de Revotril (tegen de schokken in mijn lichaam; die zijn nagenoeg verdwenen) en de Selokeen tegen hoge bloeddruk. Sinds het verwijderen van mijn nieren is mijn bloeddruk behoorlijk gedaald. Het stoppen van de Revotril is even lastig, daar ik ze voor het slapen innam en ze enorm versufte en als een slaapmiddel werkte. Nu moet ik weer wennen aan het slapen zonder dit medicijn.

Nu mijn nieren weg zijn, moet ik een nieuwe balans in mijn lichaam vinden. Blijkbaar deden mijn nieren nog wel wat en dat is nu anders. Nadat ik nu heb gegeten is het effect bijna direct merkbaar; ik krijg dan jeuk en een gevoel van onbehagelijkheid. Dat gevoel trekt na een aantal minuten weer weg. De energie is over het algemeen iets minder, maar vanaf volgende week kan ik weer aan mijn conditie gaan werken. Ik zal mij ook nog strenger aan het dieet moeten houden en de medicijnen nog regelmatiger innnemen.

Wordt vervolgd

Nine-eleven

Dit is een vervolg op eerder gepubliceerde stukken - zie previous posts and archives

Anders dan de titel van dit stuk, zijn er geen bijzonderheden te melden inzake de voorbereiding op de transplantatie d.d. 29 november.
Ik ben nu ca. 3 weken zonder nieren en het verschil met daarvoor is de vochtbeperking en het feit dat ik een keer extra per week dialyseer (3x per week). Zoals eerdere vermeld voel ik me daardoor beter; een hoop kwalen zijn verdwenen.
De beperking in vocht is soms moeilijk; op een zomerdag op een terras met 1 kopje thee is minder aantrekkelijk dan een paar ijskoude biertjes achterover slaan. Dat wil niet zeggen dat ik niet op terrasjes ga zitten, maar mijn zelfbeheersing wordt behoorlijk op de proef gesteld.
Het lopen gaat steeds beter, alhoewel de spierpijn in mijn rugstreek, waar mijn nieren ooit zaten, is bij veel beweging erg pijnlijk. Maar ook dat zal met de tijd verdwijnen.
De wond in mijn buik is nu geheel dicht en nu kan ik beginnen met buikspieroefeningen om met name mijn vel uit de plooi te krijgen. Mijn buikomvang is zo verminderd dat ik ruim in mijn vel zit. Zoiets als een buik na een zwangerschap.
Vanaf volgende week ga ik 3x per week zwemmen om dit te verhelpen.
Niet meer plassen is vreemd, maar soms heb ik zo'n enorme aandrang dat ik naar het toilet ga; de aandrang verdwijnt zonder dat er iets gebeurt. Een soort Pavlov-reactie dus.
Ik hou me strenger dan ooit aan mijn dieet en droom 's-nachts veelvuldig over grote glazen bier en onbezonnen eten. Ik kijk ook veelvuldig naar kookprogramma's op t.v. om mijn eerste maaltijd na de transplantatie voor te bereiden. Maar verder gaat het wel goed met me.

Wordt vervolgd

Update

Dit is een vervolg op eerder gepubliceerde stukken - zie previous posts en archives

Het is nu maandag 4 september en ik ben op dit moment aan de dialyse in Leyenburg. Het herstel verloopt uitermate voorspoedig, elke dag meer energie en minder pijn. Ik vul mijn dagen nu met rusten en zoveel als mogelijk beweging. Per dag probeer ik 1 uur te lopen en te fietsen en dat gaat steeds makkelijker. De wondpijn is zo goed als verdwenen en de spierpijn wordt steeds minder. Ook is miijn buik nu helemaal geslonken door het verdwijnen van het wondvocht en voelt alweer strak aan. Het is heel duidelijk te zien dat ca. 8 kilo orgaan uit mijn buikstreek is verdwenen en ik heb het genoegen van een platte buik. Wie had dat ooit nog gedacht?
Ook voel ik mij een stuk beter en schoner - ik vermoed door het 1 x extra dialyseren per week en het ontbreken van mijn 'zieke organen'. De schokken en rusteloze benen zijn zo goed als verdwenen.
Met name het extra dialyseren zorgt voor een meer constant gereinigd bloed en geringere schommelingen in bloedwaardes. Een zeer aangename meevaller dus.
Het is raar geen aandrang meer te hebben om te urineren, waar wel weer een vochtbeperking tegenover staat van ca. 800 cl. per dag. Het vergt wat extra discipline, maar het is goed te doen.
Ik heb natuurlijk ook het geluk dat het niet meer zo heet is.
Dorstgevoelens zijn makkelijk te verdringen door het zuigen op ijsblokjes (10 cc. per blokje) en zuurtjes. Ook de samenstelling van maaltijden zijn een belangrijk gegeven in het vochtbeperkend dieet. Soep is volkomen nutteloos; veel kalium, veel vocht en weinig voedselwaarde. Hetzelfde geldt uiteraard voor alle andere vloeibare producten.
De gedachte dat de vochtbeperking maar drie maanden zal duren, maakt alles veel dragelijker.
Kortom; het verwijderen van de nieren en alle gevolgen daarvan vallen, voor mij persoonlijk althans, reuze mee.

Wordt vervolgd