Nog 1 maand

Dit is een vervolg op eerder gepubliceerde stukken - zie previous post en archives

Beste blogspotters, afgelopen week kreeg ik per brief de oproep van het LUMC voor de transplantatie op 29 november. Op 23 november word ik de hele dag voor de laatste keer voor de transplantatie uitgebreid pre-operatief onderzocht waarbij foto's van hart en longen worden genomen, bloedafname en een ecg.
Vanaf zondag 26 november moet ik beginnen met het nemen van de medicijnen die de getransplanteerde nier moeten gaan beschermen. Dit zijn Prednison, Cellcept (mycofenolaat motefil) en Neoral (cyclosporine). Zoals de namen doen vermoeden hebben deze medicijnen nogal wat mogelijke bijwerkingen:
Prednison; overmatige eetlust, dikker worden vooral buik en gezicht, 'acne' (jeugdpuistjes), spierzwakte, botontkalking en maagklachten.
Cellcept; diarree, braken en een verminderd aantal witte bloedcellen.
Neoral; verminderde werking van de nieren, een verhoogde bloeddruk, trillende handen, extra groei van lichaamsbeharing en gezwollen of bloedend tandvlees.
Gelukkig zijn er allerhande medicijnen om de bijwerkingen te reduceren.
De medicijnen zijn allen afweeronderdrukkende medicijnen.
Het immuunsysteem spoort bacterien en ander lichaamsvreemd weefsel op en tracht dat te vernietigen. Zo ook reageert het immuunsysteem op de getransplanteerde nier; het valt de nier aan en probeert het te vernietigen. De bovengenoemde geneesmiddelen onderdrukken het immuunsysteem en voorkomt het afstoten door het lichaam van de getransplanteerde nier.
Omdat de kans van afstoten de eerste maanden het hoogst is, zullen de medicijnen dan hoger gedoseerd worden, na twee maanden worden de medicijnen afgebouwd naar de uiteindelijke onderhoudsdosering.
Doordat de medicijnen het immuunsysteem onderdrukken, hebben ze als gemeenschappelijke bijwerking dat ze een grotere kans op infecties geven.
Het goede nieuws is dat de nier van mijn zus afkomstig is en dus genetisch in grotere mate overeenkomt met mijn eigen dna. Het gevolg hiervan is dat mijn lichaam minder antistoffen zal aanmaken dan bij een donornier van een niet familielid en dientengevolge de medicatie geminimaliseerd zal kunnen worden. Gezien de bijverschijnselen een belangrijk voordeel dus.
Het moge duidelijk zijn dat de voeding na een niertransplantatie een belangrijke rol gaat spelen. Daarover zal ik een volgende keer uitweiden.
Voor de transplantatie moeten mijn bloedwaarde ook optimaal zijn, dit betekent dat ik me de laatste periode voor de operatie extra streng aan mijn dieet moet houden en wekelijks mijn bloedwaardes in de gaten moet houden.
Zo had ik bij de laatste bloedwaardemeting:
een te hoog Kalium gehalte - 6,3 mmol/l, de norm ligt tussen 3,2 - 4,7 mmol/l; dus minder koffie drinken en minder groente en fruit,
een te hoog Calcium gehalte 2,7 mmol/l, de norm is 2,15 - 2,55 mmol/l; dus minder vitamine D,
een te laag! Cholestorolgehalte 1,9 mmol/l, de norm is 3,0 - 8, mmol/l, de streefwaarde is 5,0 dus minder cholestorol dalende medicijnen en voedsel,
een te laag Erythrocyten gehalte 3,5, norm is 4,4 - 6,0
een laag Hemoglobine gehalte 6,8, norm 8,5 - 10,9 mmol/l
een laag Hematocriet gehalte 0,34 l/l, norm 0,41 - 0,51 l/l
De laatste drie bovengenoemde gehaltes zijn bloedceltellingen en worden bijgehouden door EPO (Aranesp) toevoegingen.
Het Ureum gehalte was voor de dialyse 32,1 mmol/l, na dialyse 10,5 mmol/l, norm is 2,5 - 7,5 mmol/l, een nieuwe nier dus.
Het Kreatinine gehalte was voor de dialyse 1185 umol/l, norm 65 - 115 umol/l, een nieuwe nier is de enige manier om dit gehalte naar normale waardes te krijgen.
Het urinezuurgehalte was 0,29 mmol/l, norm 0,20 - 0,44 mmol/l, goed binnen de grenzen, dus geen jicht aanvallen meer!
Zo zie je maar weer, bloed is bepalend bij een nierziekte en transplantatie van een donornier is de enige manier manier om alle waarden te normaliseren.
Het gif wat je moet innemen om afstoting tegen te gaan moet ik maar voor lief nemen.

Wordt vervolgd