De avonturen van JW Ris

Omdat binnenkort mijn nieren verwijderd worden en daarna - deo volente - mijn zus Nanette een van haar nieren 'doneert', zal ik hier verslag doen van het verloop van de ingrepen.

13 januari 2007

Dit is een vervolg op eerder gepubliceerde stukken (zie previous posts & archives)

Beste blogspotters
Het is alweer een aantal weken geleden dat ik op mijn blog verslag heb gedaan. De rede hiervan is dat ik het ‘normale’ leven weer heb opgepakt en dat ik me nauwelijks nog met mijn voormalige nierziekte bezighoud. Ook het gevoel dat ik een nieuwe nier heb raakt steeds verder op de achtergrond, alles werkt perfect. De anti afstoot medicatie en overige medicijnen gaan steeds verder omlaag.
(Voor de kenners: ik neem per dag nu 2 x 175 mg Neoral – Cyclosporine, 2 x 1000 mg Celcept- Mycophenotefil, 1 x 10 mg Prednisonol, 1 x 100 mg Selokeen – Metropolol, 1 x 30 mg Nifedipine, 1 x 480 mg Cotrimoxazol – antibiotica, 1 x 0,5 mg Foliumzuur, 1 x 100 mg Ascal – aspirine, en Vitamine D.)
Dat is uiteraard een flinke hoeveelheid medicatie per dag, maar de hoeveelheden waren veel hoger gedurende de eerste weken na de transplantatie.
Mijn Kraetininegehalte schommelt tussen de 90 en de 120 – de Neoral vermindert de werking van de nieren en zorgt tevens voor een verhoogde bloeddruk, vandaar de hoge dosis Selokeen, maar de hoeveelheid Neoral zal in de loop van de komende weken steeds verder omlaag worden gebracht.
De Prednison zorgt wel voor wisselende gemoedstoestanden, soms voel ik me zonder enige aanleiding ineens gedeprimeerd, maar gelukkig verdwijnt dat gevoel weer snel.
Verder zegt iedereen dat ik er een stuk beter en gezonder uitzie dan voor en vlak na de operatie, ik vertouw erop dat dit geen beleefdheid is en dat dit ook zo is.
Ik word nu 1 keer per week gecontroleerd in het LUMC, de bloedwaardes blijven goed en heb tot nu toe geen afstotingsverschijnselen gehad.
Ik ben weer aan het werk, van de Arbo arts mag ik de eerste maand maar drie halve dagen per week werken en daar probeer ik me wel aan te houden. Hoewel ik veel thuis werk achter mijn computer en dan houd ik het uiteraard veel langer uit.
Ik was bang dat door de medicatie mijn gewicht snel zou toenemen, maar dat valt gelukkig reuze mee. Als je dialyseert word je steeds helemaal droog gefilterd (gefolterd tikte ik eerste per ongeluk; de i ligt op mijn toetsenbord naast de o, maar ik houd het op mijn onderbewustzijn), waarbij mijn drooggewicht 83 kg was, mijn gewicht is nu 85 kg. Dat betekent dus geen gewichtstoename anders dan een goede vochtbalans.
Ook ben ik weer begonnen met baantjes trekken (2 x 1 uur per week, ca. 40 lengtes van 25 meter) en mijn conditie wordt ook steeds beter, hoewel ik wel toe moet geven dat ik genoeg krijg van het steeds weer na een operatie opvoeren van mijn verminderde conditie. Maar ik mag hopen dat dit voorlopig de laatste keer is.
Met mijn zus Nanette gaat het ook goed, zij is ook weer aan het werk en haar vermoeidheid verdwijnt ook langzamerhand. Ze zegde toe ook iets op deze log te schrijven, haar verhaal komt later.
Tot zover deze update, ik hou jullie op de hoogte.

Wordt vervolgd